Pochwica to mimowolny, odruchowy i niezależny od woli, nawracający lub utrwalony skurcz mięśni zamykających wejście do pochwy, który zakłóca stosunek seksualny.
Pochwica, inaczej zwana waginizmem to schorzenie, które dotyka ok 3% kobiet. Polega na mimowolnym skurczu jednej trzeciej zewnętrznej części mięśni pochwy i uniemożliwia penetrację, zarówno członkiem, jak i palcem czy innym przedmiotem. Bolesna może być również próba aplikacji tamponu oraz badanie ginekologiczne. Skurczowi mięśni krocza towarzyszyć mogą inne obronne reakcje ciała np.: zaciśnięcie nóg, uniesienie bioder, wygięcie pleców w łuk. Do napadu pochwicy może dojść w trakcie stosunku seksualnego (tzw. zakleszczenie podczas stosunku), które wiąże się z utknięciem członka w pochwie. Pochwica może wystąpić na każdym etapie życia.
Wyróżniamy dwa rodzaje pochwicy, w zależności od momentu, w którym się pojawiła:
- pochwica pierwotna, która najczęściej dotyczy nastolatek i młodych kobiet rozpoczynających współżycie, a jej przyczyną może być lęk (np. przed bólem, przed zajściem w ciążę) lub trudne doświadczenia z dzieciństwa
- wtórna, która pojawia się w późniejszym okresie, po wcześniejszej możliwej aktywności seksualnej i wiąże się np. ze stanami zapalnymi, urazem tkanek krocza
- organiczną, która wiąże się ze zmianami chorobowymi czy anatomicznymi okolicy krocza (np. zgrubiała błona dziewicza, endometrioza, zespoły bólowe miednicy, zmiany zanikowe pochwy, blizny krocza, zniekształcenia krocza, stany zapalne pochwy)
- nieorganiczną (psychoemocjonalną), której występowanie wiąże się z lękiem, wyobrażeniami i trudnymi emocjami (np. molestowanie seksualne w dzieciństwie, lęk przed bólem i chorobami przenoszonymi drogą płciową, lęk przed wielkością członka, lęk przed zajściem w ciążę, wychowanie w mocno konserwatywnym nurcie, który traktuje seks, jako coś zakazanego i niedobrego, zaburzenia relacji partnerskej, niska samooocena i brak akceptacji własnego ciała lub ciała partnera, ukrywane tendencje seksualne).
Pochwicę można skutecznie leczyć pod kontrolą zespołu specjalistów. Do kogo warto się udać?
- ginekolog oceni czy Twoja budowa anatomiczna jest prawidłowa, czy nie przechodzisz właśnie infekcji
- psycholog i seksuolog pomogą, gdy podłoże Twojego problemu związane jest z lękiem, trudnymi doświadczeniami z przeszłości
- fizjoterapeuta uroginekologiczny będzie niezastąpiony, jeśli chodzi o rozluźnianie okolicy dna miednicy.
Co wykorzystujemy do pracy z pochwicą w gabinecie fizjoterapii?
- Dilatory, czyli rozszerzacze pochwy, których celem jest powolne rozciągnięcie tkanek krocza
- Różnego rodzaju wibratory
- Techniki manualne rozluźniające spięte mięśnie zewnętrzne i wewnętrzne dna miednicy
- Ćwiczenia rozluźniające mięśnie brzucha, mięśnie pośladków, mięśnie dna miednicy
- Ćwiczenia oddechowe
- Trening relaksacyjny
Zapraszam do gabinetu.
Dziękuję, że ze mną jesteś.
Z.V.